۲۷ مرداد ۱۴۰۴ :: ۱۸ اوت ۲۰۲۵ :: ۲۵ صفر ۱۴۴۷
گوی خبر- یکی پزشکیان را با ابوالحسن بنی‌صدر مقایسه می‌کند و دیگری لاریجانی را دولت در سایه برای پوشاندن ضعف‌های دولت می‌داند. این یکی رئیس‌جمهور را خائن می‌نامد و دیگری تهدید می‌کند که از گزینه‌های دیگر برای او استفاده می‌کنند. در نهایت حرف‌شان یکی است: «عدم کفایت رئیس‌جمهور». انگار نمی‌توانند آرام بگیرند و از هیچ اقدامی جهت تحریک مردم فروگذار نیستند.
تندرو‌های مجلس لحظه و ثانیه‌ای را برای ایجاد دوقطبی و تنش در جامعه از دست نمی‌دهند. حتی در شرایط حساسی که همه در تلاشند سایه جنگ را از کشور دور کنند هم به التهاب داخلی دامن می‌زنند. آنها که خود را «دولت در سایه» می‌نامیدند، حاضرند برای تخریب دولت چهاردهم داستان ببافند و احساس شکست‌شان با انتصاب علی لاریجانی به دبیری شعام را با طرح اینکه «انتصاب لاریجانی بیشتر جنبه کارکردی دارد. یعنی ضعف‌های بزرگ رئیس دولت (پزشکیان) در اداره کشور و عدم شناخت او از مشکلات قرار است با یک رئیس دولت در سایه (لاریجانی) رفع شود.» کنترل کنند.
بازی با کلمات برای تخریب و ایجاد تنش را کاملاً بلدند و حتی مراسم مذهبی اربعین را هم به نیات سیاسی گره می‌زنند و رئیس‌جمهور را به نوعی تهدید به برکناری می‌کنند. هرچند که این نخستین بار نیست که جهت تخریب یک رئیس‌جمهور او را با بنی‌صدر مقایسه می‌کنند، اما مهم این است که درست در شرایط فعلی که به قول تندرو‌ها دوران «توقف جنگ» است و سایه آن هنوز بر سر کشور سنگینی می‌کند، موضوع «عدم کفایت» مطرح می‌شود و خودشان می‌دانند که این حرکت در شرایط کنونی چالش بزرگی به وجود می‌آورد.
در نهایت هنوز آتش باخت در انتخابات ریاست‌جمهوری سوزی بزرگ بر دل‌شان گذاشته است؛ موضوعی که برخی از نمایندگان به آن اشاره می‌کنند و حتی افراطیون هم با اظهارنظرهایشان به نوعی روی آن صحه می‌گذارند و به صراحت اعلام می‌کنند: «در ایام انتخابات فریاد می‌زدیم، اداره‌ی مملکت شوخی نیست؛ سال‌ها برنامه و آمادگی می‌طلبد. یک‌شبه نمی‌شود از مجلس پرید به ریاست‌جمهوری! ما را متهم می‌کردند به تندروی و زنبیل‌گذاری، حالا همین‌ها دوره افتاده‌اند: با وجود این همه ضعف و ناتوانی، به هر قیمتی، تکلیف دارید حمایتش کنید!»
دستور حمایت از دولت را «همین‌ها»ی مورد نظر تندرو‌ها صادر نکرده‌اند، رهبری شخص اول نظام که آنها مدعی‌اند «ذوب در ولایت او» هستند به صراحت اعلام کردند که «موفقیت این دولت، موفقیت نظام جمهوری اسلامی است، شکست آن شکست نظام.»، اما تندرو‌ها برای به گِل نشاندن کشتی دولت و گرفتن جای پزشکیان و یارانش حاضرند به توصیه‌های رهبری هم بی‌اعتنا بمانند. اینطور به نظر می‌رسد که هوای سایه آنقدر سرد شده که ماندن در آن برای افراطیون سخت شده و احساس می‌کنند نیاز به گرمای خورشید دارند.
خورشیدِ قدرت، اما با رای مردم روی خوش به آنها نشان نداده به همین سبب پروژه «زمین زدن دولت» را با عنوان «عدم کفایت رئیس‌جمهور» کلید زده‌اند. رای آوردن پزشکیان باعث شده که او در یک سال در معرض تاخت و تاز قرار گیرد و تاوان باخت رقیب را بپردازد؛ آن‌هم با ابزار قرار دادن اقلیتی در جامعه و مجلس. برخی از آنها در فرار رو به جلو می‌پرسند: «چرا اینقدر به جلیلی حمله می‌شود؟ مگر جلیلی چه کاری انجام داده است؟» این سوال یک نگرانی را پررنگ می‌کند. اینکه جلیلی پشت جریان مخالف پزشکیان ایستاده تا بتوانند دولت چهاردهم را به بن‌بست بکشاند و برکنار کنند؟
دولت در این میان از خود دفاع می‌کند؛ سیدمهدی طباطبایی، معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهور در صفحه شخصی خود در شبکه ایکس نوشت: «با کمترین اعتبار و آبروی سیاسی صحبت از عدم کفایت رئیس‌جمهوری می‌کنند که با تمام وجود در میانه میدان برای اصلاح امور و حل مشکلات کشور حاضر است. مدعی شده تا دقیقه ۹۰ زمان زیادی مانده و نیاز به تعویض است.
این تازه نیمه اول کابوس وفاق‌ستیزان است. از همین الان به فکر بازی برگشت باشند.» از سوی دیگر براساس گفته‌های برخی از بهارستان‌نشینان حنای تندرو‌ها برای اکثر نمایندگان مجلس هم رنگی ندارد و بیشتر نمایندگان به ریسمان پوسیده دوقطبی‌سازی و ایجاد تنش توسط آنها چنگ نمی‌زنند.
کامران غضنفری نماینده تهران: باید بررسی کنیم حضور پزشکیان به نفع کشور است یا نبودش
برخی نمایندگان مانند کامران غضنفری، نماینده تهران در واکنش به صحبت‌های اخیر پزشکیان می‌گویند: «اگر نمی‌دانستیم گوینده این جملات کیست، حتماً می‌گفتیم اینها اظهارات یک عنصر نفوذی و سرسپرده است.» او در گفت‌و‌گو با هم‌میهن به ارزیابی مطرح شدن «عدم کفایت رئیس‌جمهور» پرداخت که در ادامه آمده است:
شما با طرح عدم کفایت رئیس‌جمهور موافق هستید؟
باید این موضوع در مجلس مورد بررسی قرار گیرد و با سایر نمایندگان طرح شود تا به جمع‌بندی برسیم.
آیا این دیدگاه در مجلس جایگاه و پایگاهی دارد؟
وقتی می‌گویند جمعی از نمایندگان این موضوع را مطرح کرده‌اند حاکی از آن است که در جمعی از نمایندگان پایگاه دارد.
اگر طرح عدم کفایت آقای پزشکیان مطرح شود به نظر شما رای می‌آورد؟
باید در این مورد بحث شود که در حال حاضر شرایط مطرح شدن آن در صحن مجلس وجود دارد یا خیر. فعلاً بعضی از نمایندگان صحبت‌های مقدماتی آن را کردند و هنوز در صحن مطرح نشده است.
در صورت مطرح شدن این موضوع شما موافق هستید یا مخالف؟
سوالاتی وجود دارد که به نظر می‌رسد ایشان [قای پزشکیان]باید با حضور در مجلس در رابطه با آن به نمایندگان پاسخ دهد. ناهماهنگی‌ها و ناترازی‌های مدیریتی بسیاری را مشاهده می‌کنیم که ناشی از کمبود‌ها نیست بلکه ناشی از سوءمدیریت‌هاست. به همین دلیل باید به یکسری از سوالات نمایندگان پاسخ دهند.
اگر نمایندگان از پاسخ‌های آقای رئیس‌جمهور متقاعد نشدند از چه ابزاری استفاده می‌کنند؟
آن مرحله بعد است که باید تصمیم بگیریم چه کار کنیم.
در شرایط حساس بین‌المللی که در آن قرار داریم و مشخص نیست وضعیت آتش‌بس چه می‌شود مطرح کردن عدم کفایت رئیس‌جمهور صحیح است؟
باید این موضوع را در صحن بررسی کنیم که حضور ایشان [مسعود پزشکیان]به نفع کشور است یا عدم حضور ایشان.
برخی از نمایندگان رئیس‌جمهور را به انحای گوناگون خائن نامیدند. با توجه به اینکه آقای پزشکیان همیشه اعلام می‌کند که تمام موضوعات را با رهبری هماهنگ می‌کند، این نوع اظهارنظر‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
من نمی‌دانم کدام نماینده چنین لفظی [خائن]را به کار برده است. اما اینکه ایشان همیشه می‌گویند کار‌ها را با رهبری هماهنگ می‌کنند اصلاً صحت ندارد. ناهماهنگی‌ها و مشکلاتی که مشاهده می‌کنیم را به‌هیچ‌وجه نمی‌توانیم بگوییم تمام اقدامات و تصمیمات ایشان با رهبری هماهنگ شده باشد. ما شاهد هستیم که برخی از اقدامات ایشان و صحبت‌هایشان درست ۱۸۰ درجه برعکس مواضع رهبری است؛ لذا ادعای هماهنگ شدن با رهبری صحت ندارد.
بعضی از نمایندگان آقای پزشکیان را با آقای بنی‌صدر مقایسه کرده‌اند. به نظر شما آیا این مقایسه درست و منطقی است؟
باید دید از چه جنبه‌هایی این مقایسه صورت گرفته و چه ویژگی‌هایی دیده‌اند که دست به این مقایسه زده‌اند.
به نظر شما آقای پزشکیان و آقای بنی‌صدر قابل مقایسه هستند؟
باید یکسری از مواضع و عملکرد‌ها بررسی شود تا مشخص شود ریشه آن به کجا می‌رسد. آیا ریشه آن به ناآگاهی فرد یا به مشاوره‌های غلط و مشاورین ناصالح برمی‌گردد یا ریشه آن در جای دیگری است.
مصطفی پوردهقانی نماینده اردکان: جریان تقریباً سوخته خواهان طرح عدم کفایت پزشکیان است
برخی از نمایندگان معتقدند که موضوعات سیاسی به‌ویژه ناکامی در انتخابات ریاست‌جمهوری به رویارویی تندرو‌ها و افراطیون با مسعود پزشکیان تبدیل شده است. مصطفی پوردهقانی‌اردکان، نمایندگان اردکان از جمله این نمایندگان است و در گفت‌و‌گو با هم‌میهن به بررسی طرح «عدم کفایت پزشکیان» پرداخت که در زیر می‌خوانید:
به نظر شما کلیت مجلس و اکثریت نمایندگان با عدم کفایت رئیس‌جمهور موافق هستند؟
اقلیتی سنگی ته چاه انداخته و حرف اشتباهی زده‌اند. در مجلس و انظار عموم چنین موضوعی مطرح نیست. این موضوع بین افراطیون است. سال‌ها حضرت آقا مطرح کرده که «اتحاد را حفظ کنید و مواردی را مطرح نکنید که آن را خدشه‌دار کند.» وقتی با همین آقایان هم صحبت می‌کنیم دیدگاه آنها را تندروی می‌دانند و به آن نقد می‌کنند. آقای پزشکیان با رای مردم به ریاست‌جمهوری رسیده و تنفیذ مقام معظم رهبری را دارد و رهبری در حمایت از دولت گفتند که «قوت این دولت قوت نظام است و ضعف آن، ضعف نظام.» خارج از این صحبت‌ها برخلاف آرای مردم، اظهارنظر رهبری و نص صریح قانون اساسی است.
تندرو‌های مجلس آقای پزشکیان را با بنی‌صدر مقایسه کردند. آیا این قیاس درست و منطقی است؟
قطعاً اینطور نیست. شرایط، تفکرات و افراد در این مقایسه متفاوت هستند. اقلیت بسیار محدودی بیرون از مجلس که چند تن از آنها هم در مجلس هستند و خود را دولت در سایه می‌نامند و معتقدند بیشتر می‌فهمند، چنین نظراتی داده‌اند. اما این موضوع قابل قیاس نیست و آقای پزشکیان سال‌های پس از انقلاب در دوران جنگ، سازندگی، اصلاحات (که وزیر بهداشت بود)، نمایندگی‌اش و حال که رئیس‌جمهور است، منش، رفتار و گفتارش در دفاع از قانون، منافع مردم و حریم ولایت فقیه قابل قیاس نیست.
صحبت‌ها بیشتر بغض انتخاباتی است که مطرح می‌کنند و همچنان از مردم گلایه‌مند هستند که چرا در این دوراهی جلیلی – پزشکیان به این سمت حرکت کردند و انتظار داشتند که به نوعی انتقامی از مردم بگیرند و اعلام کنند که ما پیش از این هشدار داده بودیم و حالا ایشان شبیه بنی‌صدر شده است. این مقایسه هیچ جایگاهی ندارد و بیشتر اهداف و نیت‌های خود را برای مردم هویدا کردند. هر چقدر هم دست و پا می‌زنند در باتلاق تفکرشان در بین مردم فرو می‌روند.
برخی معتقدند که طرح این موضوعات برای امتیازگیری است و برخی دیگر می‌گویند که شاید پشت پرده‌ای وجود دارد که ما خبر نداریم. آیا طرح عدم کفایت رئیس‌جمهور در راستای امتیازگیری است یا جدی است و براساس پشت‌پرده‌ها مطرح می‌شود؟
در این شکی نیست که این جریان به تاریکخانه‌هایی متصل هستند که تصمیمات خاصی را می‌گیرند، شاید برخی از ابزار‌های قدرت، رسانه‌ها و بلندگو‌های پرسروصدا را هم در اختیار داشته باشند. اما در بین قاطبه مردمی که حتی سیاسی و دنبال چپ و راست، اصلاح‌طلب و اصولگرا نیستند هم انتخابات اخیر موضوع مهمی را هویدا کرد. با توجه به قهر مردم هم مشخص شد که در بین ۵۰ درصد شرکت‌کننده که بیشتر از طیف خودشان بودند، این گروه در انتخابات جایگاهی ندارند. یعنی از دل جایگاه خود نیز پایگاهی ندارند. شاید در دهه ۷۰ و ۸۰ می‌شد جدی‌تر درباره آنها صحبت کرد و جایگاه برای آنها قائل شد، اما در حال حاضر جریان تقریباً سوخته در حال دست و پا زدن هستند.
درباره دولت در سایه گفتید، اما این جریان داستان دیگری با روی کار آمدن لاریجانی در دبیری شعام مطرح کردند که او قرار است به نوعی دولت در سایه‌ای باشد که ضعف‌های دولت پزشکیان را جبران کند. آیا این دیدگاه به نظرتان درست است؟
قطعاً اینطور نیست. حکمی که آقای پزشکیان برای آقای لاریجانی زده قطعاً با هماهنگی رهبری است. چون جایگاهی که آقای لاریجانی پیدا کرده قطعاً نیاز به تاییدیه حضرت آقا دارد. نکته دوم این است که جایگاه شعام با جایگاه دولت متفاوت است. آقای لاریجانی یکی از عقلا و معتدلان نظام و مورد وثوق نسبی بسیاری از جناح‌ها است.
علاوه بر آن آقای لاریجانی در جایگاهی قرار گرفته که با استفاده از تجارب بر مبنای اعتدال، عقلانیت و سیاست ایشان در دستگاه‌های اجرایی، نظامی و مجلس کسب کرده، و این به عقلایی‌تر و پخته‌تر شدن بار تصمیمات شعام می‌تواند منجر شود و کارکردی غیر از این در حوزه اجرایی نخواهد داشت که تحت نظر رئیس‌جمهور است. هرچند که چهره سیاسی ایشان در شورای‌عالی امنیت ملی پس از ردصلاحیت حاشیه‌دار و خاص، یک بار دیگر زنده و احیا شد، اما وضعیت فعلی در جایگاه حوزه امنیتی قرار گرفته است.
آیا نوع حضور آقای جلیلی در شعام به سرعت بخشیدن و بیشتر شدن فعالیت افراطیون و تندرو‌ها منجر می‌شود؟
من به این موضوع اعتقاد ندارم. جدای از اینکه آقای جلیلی چه میزان کمیتی را مدیریت می‌کند و به لحاظ فکری رهبری می‌کند، تجربه‌هایی در حوزه امنیتی دارد و به نظرم وجودش در جهت تکثر سلایق و تفکر‌ها در شورای عالی امنیت ملی است. اما این به معنای شروع به تشکیل افراطی‌گری نیست. در حقیقت به این تفکر احترام گذاشته شده تا جایگاهی در سیستم تصمیم‌گیری در حوزه سیاستگذاری امنیتی کشور داشته باشند.
حرف آخر؟
بعد از شرایط جنگ مقام معظم رهبری توصیه‌ای داشتند که برای بسیاری از نهاد‌ها دستورالعمل بود که چند بند را مطرح کردند و بند اول بر ایجاد وحدت و همدلی تاکید داشتند تا دشمن نتواند در دل اختلافات نفوذ نکند. اما متاسفانه بیان این حرف‌ها نقض توصیه مقام معظم رهبری است و به نظرم کسانی که ادعا‌های فراوانی در «ذوب در ولایت» مطرح می‌کنند در عمل خیلی مرجع را ولایت فقیه نمی‌دانند و خودشان مرجع تقلید خودشان هستند.
احمد بیگدلی نماینده خدابنده: شبیه‌انگاری پزشکیان و بنی‌صدر از ضعف ایمان است
برخی از نمایندگان معتقدند قاطبه مجلس با طرح عدم کفایت مسعود پزشکیان همراهی نمی‌کنند و مطرح‌کنندگان این طرح همان ۴، ۵ درصد پایگاه رأی خود را هم از دست می‌دهند. احمد بیگدلی، نماینده خدابنده یکی از این نمایندگان است و در گفت‌و‌گو با هم‌میهن موضوع «عدم کفایت رئیس‌جمهور» را تحلیل و ارزیابی کرد که در زیر می‌خوانید:
چرا چنین موضوعی در شرایط بحرانی و جنگی کنونی مطرح می‌شود؟
مطرح‌کنندگان این موضوع متاسفانه هنوز در فضای یک سال پیش مانده‌اند. تمام توان و زور خود و حتی دولت (سیزدهم) را گذاشتند تا در انتخابات ریاست‌جمهوری این اتفاق نیفتد و پزشکیان رای نیاورد. اما خواسته مردم یک چیز بود و خواست آنها فرد دیگری بود. آنها فکر نمی‌کردند، اینطوری نتیجه انتخابات را از دست بدهند، چون روی آن برنامه‌ریزی کرده و امیدوار بودند.
آنها از پیش خود را برنده میدان انتخابات می‌دانستند. به همین دلیل هنوز در همان حال و هوا مانده‌اند. حال که به خواست خود نرسیدند، چنین رفتاری دارند، در حالی که این روش به خواسته ملت، مردم، نظام و کشور آسیب می‌رساند. مطمئناً نقص‌هایی وجود دارد و همه جا گل و بلبل نیست. اما با شرایط تحریم‌ها و وجود مسائل بین‌المللی، هر کسی چالش کوچکی برای مملکت و مردم ایجاد کند، برخلاف رویه مردم و حماسه انتخابات است.
این دیدگاه در مجلس از چه جایگاه و پایگاهی برخوردار است؟
آقایان نظراتی را می‌دهند و نهایت حداکثر ۳۰-۴۰ نفر از آن حمایت می‌کنند. آنها جایگاهی در مجلس ندارند. حتی اگر حرف حقی را هم بزنند، چون از زبان آنها مطرح می‌شود، مطمئناً بقیه با تردید به آن نگاه می‌کنند و حتی ممکن است مورد اقبال قرار نگیرد.
قیاس و شبیه‌سازی آقای پزشکیان با آقای بنی‌صدر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
من این قیاس را برخاسته از بی‌ایمانی آنها می‌دانم. بیش از ۴۰ سال است که همه پزشکیان را به وفاداری به کشور، نظام و مهم‌تر از آن، مردم می‌شناسند و سوابق او در ۸ سال دفاع مقدس مشخص است. اقدامات او و خانواده‌اش کاملاً معلوم است. هماهنگی ایشان با حاکمیت و شخص رهبری نیز مشخص است. این القاب را به او نسبت دادن نه از عدم شناخت بلکه متاسفانه از ضعف ایمان است.
اکثر مسئولان و نمایندگان مجلس معتقدند که جنگ تمام نشده بلکه در توقف جنگ هستیم. با توجه به شرایط موجود مطرح شدن عدم کفایت رئیس‌جمهور را چطور برآورد می‌کنید؟ با توجه به قرار گرفتن کشور در این نقطه حساس، آیا این اقدام برخی از نمایندگان صحیح است؟
عدم کفایت به چه معناست و برای چه کسی استفاده شده است؟ برای کسی که به نظام و کشور آسیب می‌زد و علیه خواست مردم حرکت می‌کرد. عدم کفایت وقتی مطرح می‌شود که فردی عمداً و به صورت برنامه‌ریزی‌شده به نظام صدمه بزند. این ادبیات در مجلس، سیاسیون و مردم هیچ جایگاهی ندارد و به این موضوع می‌خندند. در حقیقت به یک طنز شباهت دارد تا یک راهکار واقعی.
مطرح شد که طرح این موضوعات برای امتیازگیری است و برخی هم معتقدند که شاید پشت پرده‌ای وجود دارد که ما خبر نداریم. نظر شما چیست؟
رئیس‌جمهور آدمی نیست که با مطرح کردن این موضوعات به کسی امتیاز بدهد و اهل بده‌بستان و هراس از تهدید نیست. نوع رفتار و شخصیت رئیس‌جمهور طوری است که اصلاً در وادی معامله کردن نیست. با کسی می‌توان بده‌بستان سیاسی داشت که اهل معامله باشد. این افراد هنوز از ناراحتی بیرون نیامده‌اند، چون دوست داشتند دولت در سایه را رسمی کنند، اما نتوانستند.
آنها سال‌های سال برای این مهم برنامه‌ریزی کردند، اما نشد و به همین دلیل دست‌بردار نیستند. آقایان باید بدانند که ۴ سال آقای پزشکیان رئیس‌جمهور است و ۳ سال دیگر انتخابات مجلس است. آن زمان بیایید خودتان را عرضه کنید و مردم باز با رای‌های ۳، ۴ درصدی جواب شما را می‌دهند. این رفتار‌ها در هر حالت و زمانی مورد پسند جامعه و مردم نیست.
بخش دیگری از تندرو‌های مجلس در پی حکم آقای لاریجانی در شعام چنین گفتند که، چون آقای لاریجانی کاربلد است او را آوردند که در سایه دولت را اداره کند و قرار است ضعف‌های مدیریتی دولت را بپوشاند. نظرتان درباره این نوع اظهارنظر‌ها چیست؟
خیر. آقای رئیس‌جمهور از هر کسی که بتواند کمک کند استقبال می‌کند. حتی به شهردار تهران فضا و میدان داد تا ساختمان‌های تخریب‌شده در جنگ ۱۲ روزه را بازسازی کند. چنین تفکری سایه بر دولت ندارد که دولت در سایه را تشکیل دهد. آقای لاریجانی جزو افراد صاحب فکر و اندیشه در کشور است و در بهترین زمان از او استفاده می‌شود. آقای رئیس‌جمهور از تمام جناح‌ها، گروه‌ها و تفکرات در بدنه دولت استفاده کرده است. در حالی که سه سال پیش و زمان دولت شهید رئیسی شاهد بودیم که چه بلایی سر سیاسیون آوردند. هر کسی که با دولت زاویه داشت بلافاصله کنار گذاشته شد.
شاید در دولت‌های دیگر هم این اتفاق رخ داده، اما در دولت آقای پزشکیان از همه سلایق استفاده می‌کنند. وقتی وفاق ایجاد شده و با توجه به اینکه به جایی رسیدیم که دشمنان از کوچک‌ترین ضعف، تنش و مسائل علیه مملکت استفاده کنند، با مطرح کردن این موضوع (عدم کفایت) به نوعی دشمن راحت‌تر به اهداف خود می‌رسد. باید وحدت داشته باشیم، اما تشدد تفکرات و آرا و نقد منصفانه و سازنده واجب و ضروری است، اما تخریب و توهین به نوعی دشمن شاد کردن است و باید این رفتار‌ها اصلاح شود.
شما معتقدید که این رفتار‌ها به وحدت و انسجام ملی ضربه می‌زند؟
بی‌شک. باز هم می‌گویم وقتی افرادی که این رفتار‌ها را دارند حتی حق هم بگویند، جامعه از آنها قبول نمی‌کند. در بحث استاندار مازندران به نوعی حق می‌گفتند، اما کامنت‌هایی که در جواب آنها نوشتند چه بود. مردم حرف‌های آقای استاندار را قبول نداشتند، اما به خاطر لج آقایان کامنت می‌گذاشتند. این باعث می‌شود که جایگاه خود را از دست بدهند. اگر همین ۴، ۵ درصد را از دست بدهید هم چیزی باقی نمی‌ماند.
احمد آریایی‌نژاد نماینده ملایر: از روز اول عدم کفایت پزشکیان مطرح بود
اینطور به نظر می‌آید که بخشی از نمایندگان در این دوره از مجلس قرار نیست سرسازگاری با دولت چهاردهم داشته باشند و آنطور که خودشان می‌گویند از ابتدای شروع به کار در پی مطرح کردن «عدم کفایت رئیس‌جمهور» بوده‌اند. احمد آریایی‌نژاد، نماینده ملایر در گفت‌و‌گویی به این موضوع اشاره کرده است. متن گفت‌و‌گو با او در ادامه می‌آید:
در شرایطی که بسیاری از نمایندگان و مسئولان از آن نه به عنوان پایان جنگ بلکه به عنوان «توقف جنگ» یاد می‌کنند، چرا برخی از نمایندگان تندرو مجلس عدم کفایت رئیس‌جمهور را مطرح می‌کنند؟
باید دید هدف ما چیست؟ هدف ما اعتلای نظام است. تضارب آرا بدون جدل نیز خوب است به شرط آنکه از بهترین اظهارنظر‌ها استفاده شود. از سوی دیگر بررسی دولت‌ها حاکی از آن است که تنها کابینه یکی، دو دولت رای اعتماد کامل از مجلس اخذ کرده‌اند.
به هر حال دولت‌ها مخالفانی دارند؛ حتی فکر نمی‌کردم که دولت کنونی رای به این بالایی از مجلس بگیرد و تقریباً توپ در زمین دولت افتاد. اما باید از این طرف مردم را قانع کنیم که از وضعیت کنونی بسیار ناراضی هستیم و این مشکلات را از چشم مجلس و دولت می‌دانیم. در ناترازی انرژی اگر قدم‌های مثبتی برنداریم، مردم دست‌شان که به دولت نمی‌رسد، نارضایتی خود را به نمایندگان اعلام می‌کنند. ما باید کنار هم بنشینیم و راهکاری برای این مشکلات پیدا کنیم.
البته گفتاردرمانی دیگر جواب نمی‌دهد و باید برنامه و راهکار عملی پیدا کنیم؛ بنابراین تایید دولت کم‌نظیر بوده است و نباید این ذهنیت وجود داشته باشد که مجلس نمی‌خواسته با دولت همراهی کند. مگر به دولت شهید رئیسی که این همه مورد تایید حضرت آقا بود، حمله نمی‌کردند؟ الان هم به آن حمله می‌کنند. نه‌تنها جناح سیاسی مخالف بلکه جناح سیاسی موافق هم حمله می‌کرد. البته باید ببینیم که این بحث را چه کسی و چرا شروع کرده است. این موضوع بسیار مهم است. می‌گویند، چون کار‌های مهم وجود دارد جدال نکنیم. این حرف درستی است، اما مجلس و دولت نسبت به درخواست‌های مردم باید پاسخگو باشند.
چه کسی این بحث را شروع کرده است؟ به نظر شما دولت شروع‌کننده بوده است؟
آقای جلیلی چه نقشی در ماجرا‌های اخیر دارد و چه سمتی داشته است؟ ایشان فقط ۶ سال دبیر شورای‌عالی امنیت ملی بوده و کاندیدای ریاست‌جمهوری شده است. چرا اینقدر به او حمله می‌کنند؟ خب پاسخگو باشند. با فرافکنی نمی‌شود کاری کرد. آقای جلیلی را پنج شش ماه بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری دیدم و گفت: «این دولت مورد تایید رهبر و تنفیذ شده است. همه باید کمک کنیم. وظیفه داریم به آن کمک کنیم. اگر انتقادی برای مچ‌گیری و منیت در آن وجود داشته باشد غلط است. اگر کسی برای هوای نفس نقد کند باطل است، اما اگر برای کمک باشد کار بسیار خوبی است که جدل ایجاد نمی‌کند.» وظیفه و رسالت رسانه‌ها وحدت ایجاد کردن است، اما بدان معنا نیست که مردم هیچی نگویند و از ما هیچ‌چیزی نخواهند. اقدامات دولت از سال گذشته تاکنون نشان نمی‌دهد که کار خاصی در حوزه انرژی انجام داده باشند.
با توجه به سخنان آقای جلیلی درباره تایید رهبری، قیاس آقای پزشکیان با بنی‌صدر از سوی جریان نزدیک به او در مجلس در این شرایط منطقی است؟
خیر. این قیاس اصلاً قشنگ نیست. البته من خودم به سبک صحبت آقای پزشکیان ایراد دارم و می‌گویم نباید طوری صحبت کند که نتانیاهو از آن سوءاستفاده کند. ما که نمی‌گوییم مشکل نداریم، اما اینکه تمام مشکلات را همه جا مطرح کنیم تا دشمن و رسانه بیگانه از آن سوءاستفاده کند خیلی کار قشنگی نیست. این موضوعات را مردم عادی هم می‌دانند، پس باید کارشناسان، احزاب و گروه‌های مختلف پای کار بیایند تا به یک راهکار درست و اصولی دست پیدا کنیم.
«عدم کفایت رئیس‌جمهور» پایگاهی در مجلس دارد؟
من بعید می‌دانم، اما باید تا هفته آینده صبر کنیم، چون در حال حاضر نمایندگان در حال سرکشی به حوزه انتخابیه هستند. اما هر کاری که ما را از همدلی، وحدت و حل مشکلات مردم دور کند ناپسند است.
به نظر شما مطرح کردن عدم کفایت رئیس‌جمهور می‌تواند ما را از همدلی دور کند؟
به نظرم فضا خیلی برای این کار (اعلام عدم کفایت پزشکیان) فراهم نیست. باید جلسات غیرعلنی برگزار شود تا دولت و شخص آقای رئیس‌جمهور با حضور در مجلس صحبت‌هایشان را بکنند. یکی از خصوصیات ایشان این است که شفاف است. من صحبت‌هایی در جلسات خصوصی از آقای رئیس‌جمهور شنیدم که صلاح نیست رسانه‌ای شود، اما بهتر است بگوییم ایشان نیاز به کمک دارد.
اگر موضوع عدم کفایت در مجلس مطرح شود شما با آن موافقت می‌کنید یا مخالفت؟
باید ببینم فضا چگونه است. به نظر نمی‌آید فضای خوبی باشد.
یعنی مطرح شدن موضوع در این شرایط اشتباه است؟
نه. طرح موضوع هیچ اشکال ندارد، اما اگر به جدال و روبه‌روی هم ایستادن منتهی شود که مشکلات حل نشود اصلاً قشنگ نیست. همه به وجود مشکلات اذعان دارند، اما باید آن را درمان کرد. باید این موضوع طرح شود تا ببینیم از چه زاویه‌ای مطرح شده است.
چقدر نگاه سیاسی دوستان در موضوع عدم کفایت تاثیرگذار است؟
از اول هم بوده است، اما بعضی از موضوعات را نمی‌توانم مطرح کنم. یعنی از روزی که آقای رئیس‌جمهور رای آورده این مسائل مطرح بوده شاید الان پررنگ‌تر شده است.
یعنی مسئله عدم کفایت ایشان از روز اول مطرح بوده است؟
بله. شاید فردی پزشک خوبی باشد، اما در امور دیگر حتماً باید مشاورین قوی داشته باشد. ما می‌خواهیم بگوییم بعضی از وزرا آنچه که ما خواستیم نشدند. مثل وزیر اقتصادی که رفت و الان وزیر نفت و انرژی هم به نظر می‌آید که اینطور هستند و به جای پاسخگویی می‌گوید: «خواهرزاده‌ام می‌گوید برق که می‌رود، کجا می‌رود؟» باید مراقب باشیم که مشکلات مردم را به سخره نگیریم.
پشت پرده اعلام عدم کفایت چیست؟ برخی دنبال امتیازگیری هستند؟
من تاکنون چند سوال و استیضاح را مطرح کردم و پس گرفتم، چون تنها دنبال حل مشکلات مردم خود هستم. اما برخی از سخنان افرادی منسوب به دولت قشنگ نیست. مثلاً سخنگوی دولت می‌گوید: «اگر ما قانون حجاب و عفاف را اجرا می‌کردیم مردم در جنگ نمی‌آمدند.» شما از کجا می‌دانید که نمی‌آمدند؟ اصلاً وقت مطرح کردن چنین چیزی است؟ تفرقه‌افکنانه نیست؟ یا استاندار مازندران اعلام می‌کند تا مشکلات معیشتی وجود دارد اعتقادی به حجاب ندارم. این حرف بودار است. ما در این جنگ بی‌حجاب هم داشتیم که به عشق وطن از ایران دفاع کردند، اما معنی‌اش این نیست که بی‌حجابی خوب است.
چه موضوعی باعث مطرح شدن این عدم کفایت شده است؟
من هم جسته گریخته شنیدم. خیلی پیامک برای من آمده است؛ به‌ویژه از سوی آنهایی که درباره عفاف و حجاب یا موضوعاتی از این دست گفته‌اند. ما که به این موضوعات بسنده نمی‌کنیم و باید با دولت در جلسه غیرعلنی صحبت کنیم و جدال‌هایمان را داشته باشیم تا نامحرم سوءاستفاده نکند و به نتیجه واحدی برسیم، چون هم دولت، دولتِ نظام است و هم مجلس، مجلسِ نظام.
