اقتصاد سوریه

بشار اسد چه میراثی برای سوریه به جا گذاشت؟

دو روز پیش، حکومت ۵۴ ساله خاندان اسد در دمشق به پایان رسید. اما سوال اساسی این است که بشار اسد چه میراث اقتصادی برای مردم سوریه به یادگار گذاشته است؟

 

سوریه علاوه بر داشتن کل آب شیرین نسبتا کم در مقایسه با نیاز، مانند کل منطقه، تنوع هیدرولوژیکی طبیعی بالایی را تجربه کرده است. در طول قرن گذشته (از سال ۱۹۰۰ تا ۲۰۰۵)، شش خشکسالی قابل توجه در سوریه رخ داد، جایی که میانگین ماهانه بارش زمستانی - فصل عمده بارندگی - به حدود یک‌سوم نرمال کاهش یافت.

تردید‌هایی جدی در مورد اجرای موفقیت آمیز پروژه‌های اقتصادی بین سوریه و متحدانش وجود داشت. برای مثال، دولت سوریه نتوانست بودجه لازم برای مشارکت خود در معاملات بخش برق با ایران و روسیه را تامین کند که این امر باعث شد ایران و روسیه از آن پروژه‌ها خارج شوند. تامین مالی بازسازی سوریه یا سایر سرمایه گذاری‌ها در زیرساخت‌های آن کشور توسط سرمایه خارجی نامشخص و ناکافی بود به ویژه آن که روسیه و ایران خود با مشکلات عمیق اقتصادی مواجه بودند.

با سقوط دولت بشار اسد در سوریه، تقریبا می‌توان گفت پرونده کارخانه سیویکو‌ (سایت تولیدی سایپا در سوریه) نیز بسته شد؛ کارخانه‌ای با سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیون دلاری و با هدف صادراتی؛ اما به شکل کاملا دستوری شروع به کار کرد و حالا بدون رسیدن به نتیجه‌ای به نقطه پایان خود رسیده است.

 بشار اسد تمام شد؛ ولی این آغازی برای ایران است. اول از همه خیلی صریح و روشن پاسخ داده شود که اشتباه کجا بود و چقدر هزینه دادیم؟ 

گوی خبر-روزنامه هم میهن نوشت: آیا سیاستگذاران ایران یک لحظه هم به این صرافت نیفتادند که درباره سیاست خود در سوریه به نظرات منتقدان هم توجه کنند و فقط حرف‌های غیرعقلانی طرفداران کم‌دانش را نشنوند؟

بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۳ ارزش پول ملی سوریه در برابر دلار سقوطی ۲۷۰ برابری را تجربه کرد. نرخ برابری هر دلار آمریکا در سال ۲۰۱۱ برابر با ۴۷ پوند یا لیره سوریه بود درحالی که در سال ۲۰۲۳ این رقم به ۱۲۵۶۲ لیره سوریه رسید و پس از سقوط دولت دمشق به دست تحریرالشام، واحد پول سوریه در معاملات دمشق ۴۲ درصد کاهش یافت.