محمدباقر قالیباف روز چهارشنبه هفتم آذرماه در صحن علنی مجلس تأکید کرد که انتصاب ظریف غیرقانونی است. او در نشست رسانه‌ای اخیرش نیز به ظریف توصیه کرد که کناره‌گیری کند! این رویکرد او با حواشی و انتقادات بسیاری همراه بود.
گوی خبر-روزنامه فرهیختگان به انتقاداتی که برخی اصلاح‌طلبان به قالیباف کرده‌اند، واکنش نشان داده و این انتقادات را «تسویه‌حساب سیاسی» تلقی کرده است.این روزنامه در این زمینه نوشت: «نکته مهمی که در همه ادوار مختلف مجلس مورد توجه قرار دارد، این است که مجلس می‌بایست روی خط باریکی حرکت کند که هم استقلال خود را حفظ کند و وظیفه نظارتی خود را اجرا کند، هم به دولت کمک کند تا برای حل مشکلات کشور گام بردارد. قرار گرفتن میان این دو مسیر که نه مجلس را تبدیل به وکیل‌الدوله کند، نه منجر به این امر شود که برای دولت مانع‌تراشی کند، کار ساده‌ای نیست. در نگاه به آنچه این روز‌ها میان مجلس و دولت می‌گذرد، اما به نظر می‌رسد قالیباف تلاش دارد تا در میانه این خط باریک حرکت کند.»
این روزنامه اصولگرا در ادامه نوشته است: «نمونه روشن افتادن مجلس در دام حمایت تمام‌قد از دولت را می‌توان در مجلس دهم و در ماجرای تصویب برجام به‌وضوح مشاهده کرد. خروجی آن نتیجتا منجر شد تا در کنار نارضایتی که جامعه از دولت نسبت به نتیجه نرسیدن برجام و گره زدن معیشت به سیاست خارجی داشت، مجلس هم به‌عنوان یکی از مقصران وضع موجود شناخته شود و رئیس وقت مجلس که برای همراهی دولت گام برداشت نیز در کنار دولت به عنوان عامل وضع موجود شناخته شود. این تجربه روشن حالا مقابل چشم بهارستان قرار دارد. به نظر می‌رسد قالیباف تلاش دارد تا در عین اینکه به دنبال همراهی با دولت برای پیشبرد امور است در مسیری که علی لاریجانی حرکت کرد، نرود و به‌عنوان عامل وضع موجود شناخته شود.»
بهتر آن است اصلاح‌طلبان در مواجهه با بهارستان به این موضوع توجه کنند که مجلس یک قوه مستقل است که برمبنای قانون می‌تواند در مواردی نظری برخلاف دولت داشته باشد. در این چهارچوب محکوم کردن مجلس به پشت کردن به وفاق، صرفا به‌عنوان تلاش برای اعمال فشار به مجلس برای حرکت در مسیر خواست دولت تلقی می‌شود. نکته دیگر آنکه انتقادات تند برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب به مجلس نیز درست در نقطه مقابل وفاق قرار می‌گیرد، اینکه مجلسی‌ها تنها به‌خاطر رای منفی به یک فوریت لایحه مورد انتقاد قرار می‌گیرند، جدای از اعمال فشار باب اختلاف‌افکنی و تقابل میان دو قوه را باز می‌کند، آن هم در شرایطی که در واقعیت ممکن است تقابل مهمی وجود نداشته باشد و موضوعات مهم‌تری وجود دارد که دولت و مجلس می‌بایست با همراهی آن را جلو ببرند.
-------------------------------------------------------------
