از میان دو راهی که برای نظام پس از پیروزی بر معترضان به نتیجه انتخابات سال ۱۳۸۸ وجود داشت، یکی قتال و غلبه و دیگری صلح و بازنگری در نتایج آن انتخابات، حاکمیت نظام سومی را برگزید! استخوان را تا ۱۴ سال بعد، لای زخم باقی گذاشت تا دست روزگار میان متظلمان و ظالمان هر دو سوی ماجرا قضاوت کند. گویی نظام ناخواسته و ناگفته برای داوری نهایی از خودش سلب مسئولیت کرده و کشف حقیقت و مجازات خاطیان را بر گردن ستبر و صبور تاریخ گذاشته باشد.
