مذاکرات هسته ای

دیپلمات پیشین وزارت خارجه درباره تبعات فعال شدن اسنپ‌بک گفت: خطر این مساله به قدری بزرگ است که اگر کشور همه توان دیپلماتیک خور را مصروف جلوگیری از آن بکند کاری در جهت مصالح و منافع کشور و جلوگیری از اجماع مجدد جهانی علیه ایران کرده است.

اتریش امیدوار است به نیروی قوی‌تری در دیپلماسی جهانی و قطبی برای حل منازعات تبدیل شود. به گفته بئات ماینل-رایزینگر، وزیر امور خارجه، عامل اصلی این تلاش‌ها، پایبندی به بی‌طرفی نظامی دهه‌ها پیشین، علی‌رغم جنگی سهمگین در نزدیکی این کشور است.

توافق ۲۰۱۵ میان ایران و قدرت‌های جهانی سال‌هاست که عملاً به «نامه‌ای بی‌جان» تبدیل شده است. آمریکا در سال ۲۰۱۸ از آن خارج شد و ایران نیز کمی بعد اجرای تعهداتش را متوقف کرد. رافائل گروسی، مدیرکل آژانس، آن را یک «پوسته‌ی خالی» می‌نامد.

وزیر امورخارجه ترکیه گفت که در دیدار با همتای ایرانی خود در جده در مورد مذاکرات هسته‌ای متوقف شده بین تهران و واشنگتن گفت‌وگو کرده است.

گفت‌و‌گو‌ها هفته گذشته ادامه یافت و احتمالاً طی روز‌های آینده دور دیگری از مذاکرات ایران و آژانس برگزار خواهد شد.

معاون سیاسی وزیر امور خارجه گفت: مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا به دلیل اختلاف قابل توجه بین ایالات متحده که خواستار پایان غنی‌سازی اورانیوم است و ایران که مخالف آن است، متوقف شده است.

جلیلی و یارانش که حضور کم رنگی را در ایام جنگ داشتند، این روز‌ها به شدت فعال شدند و بار دیگر بازی‌های جناحی را از سرگرفتند.

 «برخی گمانه زنی‌ها درباره علت این تاخیر یا تعویق به راه افتاده که تلاش می‌کنند آن را به محتوای مذاکرات پیوند بزنند و برخی جریان‌های سیاسی و رسانه‌ای حتی پا را فراتر گذاشته و صریحا یا تلویحا انگشت اتهام را به سوی ایران گرفته و خواستار کوتاه آمدن مقابل خواسته‌های آمریکا هستند.» 

 سیاست «نفی مذاکره و گفت‏‌وگو» بین دو کشور معمولاً در سطح جهان طرفداری ندارد و ظاهراً به همین دلیل، دولت ترامپ برای مذاکره با جمهوری اسلامی پیش‌قدم شده است تا از این جهت ایران را طرفِ «لجباز» در ماجرای تنش بین دو کشور نشان دهد و به انزوا بکشاند. این نکته‌‏ای است که رهبری نیز در سخنان روز شنبه خود به آن اشاره کرد. 

انتشار شایعه مسئولیت علی شمخانی در مذاکرات هسته ای به جنجالی رسانه ای تبدیل شد. ماجرا چه بود؟ مسئولیت پرونده هسته ای از دولت خاتمی با چه کسانی و نهادهایی بوده و این مسئولیت در دولت پزشکیان با چه کسی است؟