محمد جواد ظریف

سخنگوی قوه قضاییه گفت: تاکنون شکایتی از ظریف به دادستانی تهران وصول نشده است.

معاون راهبردی رئیس‌جمهور با تأکید بر اینکه مبنای وفاق، منافع مردم است، گفت: جیغ زدن شجاعت نمی‌خواهد، بلکه توافق کردن شجاعت می‌خواهد، وفاق و فکر کردن به منافع ملی و حل مشکلات مردم، شجاعت می‌خواهد.

پیش از این هم به خطری که گفتمان دولت را تهدید می‌کند، اشاره کرده بودیم؛ خطر تبدیل شدن وفاق به ابزاری در دست برخی اصلاح‌طلبان که تحقق یا عدم تحقق آن را در نسبت با خودشان تعریف می‌کنند. در ماجرای انتقادات به محمدجواد ظریف هم این اشتباه دوباره در حال تکرار است.

کامران غضنفری، نماینده تهران در مجلس روز شنبه هفته گذشته در تجمع تندرو‌ها در میدان پاستور دو اتهام نسبت به محمدجواد ظریف مطرح کرد. اول اینکه «ظریف سال ۵۵ در ۱۷ سالگی با پشتیبانی ساواک به آمریکا رفت» و دوم اینکه «او مورد اعتماد دستگاه اطلاعاتی آمریکاست». سوال بزرگی که به‌وجود می‌آید، این است که یک عامل ساواک و آمریکا چرا در ۵ دهه گذشته همواره در میان مقامات ارشد کشور و فقط هشت سال وزیر بوده!

معاون راهبردی رئیس‌جمهور به طرح شکایت نمایندگان مجلس شورای اسلامی از وی واکنش نشان داد.

تندرو‌های مخالف محمدجواد ظریف این‌بار با تبلیغات گسترده در پیام‌رسان‌های داخلی، ترتیب تجمعی را در میدان پاستور دادند که شرط حضور در آن پوشیدن کفن بود.

چرا جلیلیون از ظریف و اظهارات او در گفت‌وگوی حاشیه‌ای داووس عصبانی هستند؟ مرزبندی جدید بین پایداری‌ها و جلیلیون درباره رویکردآن‌ها در قبال دولت و موضوع مذاکره با غرب چگونه شکل گرفته است؟

این روز‌ها بساط تجمعات خیابانی و نطق‌های آتشین در محافل و پست‌های کوبنده! در فضای مجازی داغ است و شعار‌های مرگ بر فلان فرد، خط و نشان برای فلان گروه و نهاد و خائن قلمداد کردن برخی مسئولان مثل نقل و نبات خرج می‌شود!