«سَده» از جمله سه جشن مهم ایران باستان بوده است که در آغاز شامگاه ۱۰ بهمن برگزار می‌شود. روایت‌های مختلفی درباره ریشه این جشن وجود دارد که رایج‌ترین آنها با استناد به شاهنامه فردوسی، جشن پیدایش آتش در نظر گرفته می‌شود، که پیشینهٔ آن به دوران هوشنگ‌شاه، دومین پادشاه پیشدادی، بازمی گردد.
