یک جامعه‌شناس می‌گوید: جورجو آگامبن (فیلسوف سیاسی) نظریه‌ای تحت عنوان زندگی برهنه دارد. او از مفهوم انسانِ تنها و زنده استفاده می‌کند که انگار از هرگونه حق سیاسی خالی شده است. در این وضعیت استثنایی مردم به زندگان بی‌قدرت تبدیل می‌شوند، یعنی زنده هستند، اما صدا و حق ندارند، دیده نمی‌شوند.
