رانت آبی در ایران دیگر تنها یک پدیده اقتصادی یا اقلیمی نیست؛ بلکه بخشی از ساختار قدرت است. از قنات‌های اشرافی دوران ساسانی تا انتقال آب با لوله‌های فولادی در قرن بیست‌ویکم، همواره گروهی اندک، سهمی بسیار داشته‌اند. پیش از آن‌که سرزمین خشک‌تر شود، باید مسیرهای فساد و انحصار را شفاف کرد. باید بپرسیم: آب از کجا می‌آید، به کجا می‌رود، و چرا همیشه عده‌ای خاص از آن بیشتر می‌برند؟
