ما در واقع تصمیم مشترک گرفتیم که اگر همسفر خوبی نبودیم همدقم خوبی بمانیم برای مسئولیت فرزند مشترکمان و اتفاقا این را خیلی به فال نیک می‌گیریم برای عزیزان دیگری هم که به هر دلیلی اگر امکان زندگی مشترک ندارند، اما یک فرزند مشترک دارند به عنوان دو دوست و همراه برای رشد فرزندانشان بمانند و این هم قاب مشترکی برای همین موضوع بود و خیلی هم اتفاقی شد و از قبل برنامه‌ریزی نشده شود.
