«تا وقتی نگاه پدرسالارانه در روح قانون، سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری‌های ما وجود دارد، شرایط فرزندان بهبود نمی‌یابد و به تدریج نهاد خانواده دچار گسست و مخاطره می‌شود. از سوی دیگر، نهاد‌های مدنی هم باید بتوانند به عنوان چشم جامعه نهاد‌های قانونی را کنترل کرده و برای تصویب قوانینی در حمایت از فرزندان و به‌ویژه فرزندان دختر، بر تصمیم‌گیران فشار بیاورند.»
