دریاچه ارومیه

 بر اساس داده‌های مربوط به زراعت محصولات باغی در سال ۱۴۰۳، استان آذربایجان غربی با داشتن ۷۰ هزار و ۹۸ هکتار زمین بارور و با سهم ۲۷.۵ درصدی بزرگ‌ترین وسعت کشاورزی را در کشور داراست. با توجه به اینکه سیب از جمله محصولات نسبتاً آب‌بر محسوب می‌شود که نیاز آبی قابل توجهی دارند.

 عضو هیئت علمی پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناس کفت: برخی به صراحت ادعا کرده‌اند که این دریاچه ممکن است به منظور مقاصد خاص، خشکانیده شده باشد. واقعاً نمی‌شود در مورد آن صحبت کرد، زیرا بی‌تدبیری‌های زیادی در مدیریت دریاچه وجود داشته است. 

دریاچه ارومیه از اواسط دهه هفتاد وارد بحران شد و طی دو دهه اخیر بیش از ۹۰٪ حجم و مساحت خود را از دست داده است.

 دبیر پیشین ستاد احیای دریاچه ارومیه می‌گوید: وضعیت دریاچه ارومیه فاجعه‌بار است. فقط حدود ۱۰۰ میلیون متر مکعب آب شور در پهنه‌ای نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر مربع باقی مانده، یعنی عمق آب به کمتر از نیم متر رسیده. 

نرسیدن سال‌های متمادی حقابه و سیاست‌های نادرست در کشاورزی، سرانجام دریاچه ارومیه را به مرز خشکی کامل رساند. محیط زیست از بقای این دریاچه قطع امید کرد.

دریاچه ارومیه، زمانی دومین دریاچه شور بزرگ جهان و نگین آبی شمال‌غرب ایران، امروز تنها سایه‌ای از عظمت گذشته خود را بر دوش می‌کشد. اگرچه تغییرات اقلیمی، کاهش بارندگی و افزایش دما نقش‌هایی در خشک شدن این دریاچه داشته‌اند

چغندرقند به‌تنهایی سالانه ۱۲۰ میلیون مترمکعب آب را در بیخ گوش دریاچه تشنه ارومیه بالا می‌کشد؛ حال اینکه سد شهرچای از سرچشمه‌های دریاچه الان فقط ۹۴ میلیون مترمکعب آب دارد.

مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای آذربایجان غربی گفت: تراز فعلی دریاچه ارومیه در حال حاضر ۱۲۷۰.۲۸متر است.