گوی خبر [1]- به گفته دکتر مهدی زارع، رئیس شاخه زمینشناسی فرهنگستان علوم، ساخت بیش از ۵۰ سد بر رودخانههای ورودی، کشاورزی پرآببر و برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی، جریان طبیعی آب دریاچه را مختل کرده است.
ساخت گذرگاه و پل ۱۵ کیلومتری در مرکز دریاچه نیز گردش آب را محدود و اختلاف شوری بین شمال و جنوب را افزایش داده است. سرعت خشک شدن فعلی بیسابقه است و برخلاف نوسانات طبیعی هزارهای، طی چند دهه بیش از ۹۰٪ آب از دست رفته است.
این وضعیت نمونهای از «خشکسالی اکولوژیک» است؛ وضعیتی که در آن کارکردهای اصلی اکوسیستم پایدار نیست و بحران محیطزیستی، کشاورزی و زیرساختها را تهدید میکند.